Opgelicht

Er gebeurt niet veel bijzonders deze week. Het weer is somber; het regent al drie dagen.

De auto is naar de garage geweest en kan nu ook te koop worden aangeboden.

Wel zijn we bijna opgelicht. Iemand reageerde op onze advertentie op Gumtree (marktplaats) en wilde alles overnemen. Daarvoor moesten we wel even een Paypal account aanmaken. Hij kon ook niet komen kijken maar vond de tekst genoeg om een bod te doen. Na even te hebben gegoogled bleek al snel dat dit hele verhaal een scam is. De exact zelfde email werd getoond en we hebben het afgedaan door te melden dat we alleen cash aannemen.

Verder is het feestje voor Maud geregeld, haar verjaardag valt ook nu in de vakantie. Vorig jaar is het er bij ingeschoten maar nu gaat het er dan toch van komen (16 juni). The Ultimate Pamper Party..... haha, ik ben benieuwd, pedicure, manicure, roze limonade....! Ik hoop dat ik ook mee mag doen!
http://www.wecameheretoparty.com.au/partypackages-theultimatepamperparty.html

Uitverkoop

De spullen verdwijnen bijna onder onze kont vandaan. Gisteren is de halve inboedel opgehaald. Vandaag komt er iemand voor de barbeque (afscheid van een stukje Australische cultuur :-() en iemand voor de droger (die kan pas 18 juni worden opgehaald) met interesse voor, onder andere, het buro van Maud.... We kamperen min of meer in eigen huis. Best lekker hoor, 2 matrassen als bank, maar o zo verleidelijk om even te gaan liggen en je ogen dicht te doen. Ik was gisteravond om 20.30 uur in dromenland met het gevolg dat ik toen ik "echt naar bed ging", niet kon slapen! De tuinstoelen er ook maar bij gezet zodat ik in ieder geval rechtop moet blijven zitten.....

Man of the Match

En ja hoor.... hij is binnen. De felbegeerde trofee komt deze week mee. Jordi was "Man of the Match". Na afloop zei ik tegen Pat: "mag het over m'n eigen zoon eigenlijk niet zeggen, maar ik vond hem de beste speler van het veld". Nog geen minuut later komt hij trots aanlopen met de trofee... Man of the Match! Dit betekent ook dat wij volgende week aan de buurt zijn om de sinaasappels voor in de rust en de "snakes" (snoepslangen) voor na de wedstrijd, mee te nemen.


Met dezelfde houding en gebaren als Patrick speelt hij ook rechtsback. Zo vader, zo zoon....!

Van alles......

Deze week gebeurt er van alles tegelijk.  De abonnementen zijn opgezegd, onze spullen staan te koop op internet en onze huisbaas is geinformeerd over het feit dat we het huurcontract niet verlengen. Gisterochtend werden we direct gebeld door een makelaar en een uur later stond hij op de stoep met potentiele huurders. Vandaag komt ook de huisbaas kijken voor een eerste inspectie.
Verder hebben we een gedeelte van de meubels verkocht, die worden morgen opgehaald.  Ons matras ligt de komende weken gewoon op de grond, de tuinset wordt de eettafel en we moeten het doen met een tweezitter...!! Prettig dat Patrick ook thuis is, al maakt hij zich vreselijk nerveus over van alles, het gaat allemaal sneller en makkelijker met z'n 2-en.

Woensdag zijn Pat en ik allebei lekker op stap geweest, ik uiteten en naar de film met een aantal Dutch mums en het voetbalteam van Patrick besloot in de pub te trainen.. Grappig, 's middags ging ik met Payal, mijn tennisvriendin, lunchen. Zij heeft nog een Nederlands kennisje en het leek haar leuk als wij elkaar zouden ontmoeten. Bij aankomst bleken wij elkaar te kennen van de Nederlandse school, kleine wereld?!

Ook is de terugreis inmiddels geregeld. Het wordt een week extra Maleisie..... Nadat de vluchten zijn omgeboekt ben ik gauw gaan kijken naar een leuke plek om wat dagen door te brengen. Bleek nog niet zo eenvoudig, alles zit ram volgeboekt!!!! Na veel zoeken is het gelukt om een leuk hotel te vinden op het eiland Pangkor... dat wordt ons weekje "met een boek op het strand". Ook het hotel in Kuala Lumpur heb ik kunnen wijzigen en een dag extra kunnen bijboeken, kunnen we daar op ons gemak rondkijken. Ik krijg er helemaal zin in en ben eerlijk gezegd blij dat het nu rond is en helemaal vast staat. Over de invulling van het laatste weekje in Australie moeten we nog even nadenken.

Al met al is ook deze week voorbij gevlogen.....

Alarmbellen

Er is een probleem! Onze vlucht, op 7 juli, vliegt een week te laat... Haha, het vliegtuig niet maar wij zelf wel. Ons visum eindigt op 30 juni en dat is de dag dat we daadwerkelijk het land moeten verlaten. Patrick had vooraf gelezen dat we na die datum nog 28 dagen hebben om te vertrekken. Foutje.... en achteraf een duur foutje. Je kunt dit oplossen door een touristenvisum aan te vragen voor een week. Kosten: $1.000,00. Pisnijdig is Pat, wanneer je het visum van buiten Australie aanvraagt kost het $ 20,00!
Zijn werkgever werkt niet echt mee, kunnen het visum niet verlengen en willen het bedrag niet vergoeden (terecht, eigen fout). Nu blijkt dat de vlucht naar huis op 30 juni $ 1200,00 duurder is dan de tickets die al zijn geboekt. We zijn nu aan het bekijken wat we willen/kunnen doen; 

- $ 1.000 betalen voor het visum (gaat erg tegen Patrick z'n principes in)
- $ 1.200 betalen voor het wijzigen van de vlucht (lijkt me niet echt de verstandigste keus, wachten nog af of IBM die kosten wel betaald en of we wel een week eerder weg willen)
- vakantie naar Nieuw Zeeland en onze geplande roadtrip naar Melbourne laten vervallen. Wanneer je vanuit Nieuw Zeeland, via Australie, terug naar huis vliegt heb je alleen een transitvisum nodig, deze kun je in Auckland aanvragen. Kosten voor de tickets zijn ook $1.200 (met als voordeel dat accomodatie, autohuur en eten in Nieuw Zeeland goedkoper is)

De vakantie naar Nieuw Zeeland is een optie waar Patrick mee kwam. Hier komen we binnenkort (lees binnen een paar jaar) zeker terug. Over Nieuw Zeeland hebben we dat gevoel niet zo sterk. Dus misschien nu de koe bij de horens vatten en daar een eiland van meepikken?

't leven is mooi....

En weer een heerlijk weekend achter de rug. Van voetbal tot feestje, dagje Manly en gezellig uit eten met vrienden en alle kinderen. De realiteit slaat toe... Nog 4 weken genieten van dit alles en het jaar is voorbij. Er komt nu een soort paniekgevoel opzetten; wil nog niet, kan nog niet, nog zoveel te zien en te doen. Na bijna een jaar breiden de sociale contacten zich steeds verder uit en vormen een aantal van deze contacten vriendschappen. Wat zal ik bepaalde mensen en kids missen missen.. Het klimaat, de ruimte, de natuur.....
Ik weet, Australie loopt niet weg, zal niet in zee zinken en we kunnen altijd een keer terug. Maar voor nu voelt het aan alsof het echt is afgelopen. Ik baal...................

 

Vakantie, vakantie, vakantie, vakantie....

Bijna kreeg Patrick geen goedkeuring voor zijn vakantiedagen in juni (wanneer we onze roadtrip maken).
IBM had hem voor een "fixed price" weggezet bij Sydney Water en deze dagen moest hij dus gewoon werken. Gelukkig, na wat heen en weer gemail blijkt het goed te komen. Tot ieders verbazing komt er, 5 minuten na de goedkeuring, een volgende mail binnen. Patrick zit tot 21 mei op het project en daarna op de bank (oftewel zonder project). En nu....? Vanaf maandag begint voor Patrick een hele lange vakantie. Hij moet wel beschikbaar blijven maar verder wacht hij het rustig af. Erg? Nee hoor, we willen nog graag de Harbour Bridge climb doen, we hebben nog een bon voor "2 for 1 lunch", we kunnen overdag naar de bioscoop, naar de stad, de tuin onderhanden nemen (in verband met de borg die we graag terug willen vangen), luieren, van het mooie weer genieten. Het zou bijna jammer zijn als hij nog wel wordt opgeroepen om iets te doen. Dus vanaf maandag tot en met 2 juni thuis... 2 tot en met 14 juni op pad... 14 juni tot en met 7 juli thuis...7 juli tot en met 18 juli in Maleisie en op 19 juli op Schiphol... Wat een geweldige planning!!!

Verliefd......

Op Sydney...... We zijn al een tijdje niet in het weekend naar de stad geweest. Zondag was het een uitgelezen dag. Strak blauwe lucht en niets te doen. Jor opgehaald van zijn logeeradres en onze loge thuis afgezet. Op zondag kun je voor $2,50 per persoon gebruik maken van al het openbaar vervoer in Sydney, ook de ferry. Dus van met de trein en de ferry naar Chinatown, Paddy's market, Maritiem museum en Cockle Bay. Op verzoek van Jordi over de Harbour Bridge terug gelopen. In Chinatown hebben we Dim Sum gegeten, een hele ervaring. Het is een soort chinese tapas. De obers komen langs met schaaltjes gestoomde vis en groenten, gegrild vlees, desserts en je kunt van alles iets afpakken. Een stempeltje op je rekening en aan het eind reken je af. Lekker......