Een tijd geleden dat ik op dit blog heb geschreven. Ondertussen hebben we er een week vakantie in Cairns, 3 weken vakantie in Maleisie op zitten. Ook zijn we alweer 3 weken terug in Nederland.
Het welkom op Schiphol was warm, fijn om familie en vrienden even te zien. De meesten moesten door racen naar het werk. Na 13 maanden voelt het aan alsof we nooit zijn weg geweest. Ik stap het huis in en het voelt aan als 21 juni 2010.... De kids zijn blij.... Jordi fietst direct met Karin mee om Max van school te halen. Woensdagochtend mogen ze een uurtje naar de klas toe. Hoe makkelijk zijn kinderen: "hoi, hoe is het" om vervolgens lekker te gaan spelen. Nu zijn we 3 weken verder, de meeste vriendjes en vriendinnetjes zijn op vakantie. Jor en Maud hebben bij de opa's en oma's gelogeerd, spelen veel buiten, nichtje Kim is geweest.. 2 dagen strand, het zwembad en de film hebben we al gehad. Voor Pat en mij.... een avond pokeren, avond kermis, een bbq. Kermis Beverwijk voor dit weekend, dagje met de boot en een avondje Catannen in de planning (yeah!!!). Zondag zijn we wezen eten bij de Karmeliet, daar aten wij voorheen heerlijk tapas. De tapas zijn nog steeds heerlijk maar het wekelijkse diner in de pub missen we wel een beetje. Grappig om te merken dat je direct in bepaalde patronen terugvalt. In Sydney dronk ik alleen 's morgens twee koppen koffie. Nu wilde ik laatst, puur uit gewoonte, 's middags een kop pakken. Niet gedaan en snel overgeschakeld op thee. Ook de krant is een gemis, in Australie heb ik werkelijk geen krant gelezen. Het maken van foto's is hier nog niet aan de orde geweest, al zijn er best al wat gelegenheden geweest om dit te doen. Het toestel ligt in een la... Zal er bij het dagje naar de Zaanse Schans en naar Volendam aan denken!
Patrick is begonnen in zijn nieuwe baan en, na 1,5 week, bevalt het prima. Hij wist natuurlijk wel waar hij naar toe ging en met wie hij kwam te werken. Ook het treinen in Nederland bevalt prima.
En verder.... ja.... wat valt er over te zeggen..... Het is als vanouds.... met hier en daar een vleugje heimwee naar ons leven in Australie. Het weer, de drukte op de snelweg, alles doet krap aan, het accent van mijn dorpsgenoten (ik praat natuurijk zelf ook zo plat maar hoor dat natuurlijk niet), de discussie rond de Euro en een algemeen gevoel van gemis.... Het is natuurlijk geen Sydney maar het is simpelweg Beverwijk. Fijn om terug te zijn maar ik zal, misschien wel m'n leven lang, een verlangen naar de stad en het land blijven houden.....
