Food

Als je niet eet, ga je dood.... een veel gebruikte zin door Patrick. Ook hier eten we gemiddeld zo'n drie keer per dag, anders dan in Nederland?

Je kunt in Sydney alle Nederlandse merken kopen; De Ruyter hagelslag en vlokken, Old Amsterdam, pindakoekjes en stroopwafels. Je hebt in Smithfield (ongeveer een uur rijden) 't Winkeltje waar ze van Bolletje tot kroketten verkopen en in de haven zit Dutch Delight, een Nederlandse snackbar.
 

De deli bij ons in het winkelstraatje verkoopt, sinds kort, pitjeskaas (volgens mij ben ik de enige die het ook daadwerkelijk afneemt). Via Dutchfood.com.au kun je Nederlandse spullen bestellen, groot voordeel, ze komen het afleveren (lekkere duyvis dipsausjes en tubes zaanse mayonaise besteld).

Het aanbod van groeten, fruit en kruiden is groter, mede door door de aziatische invloeden. Van de week heb ik een cabbage meegenomen. Gelukkig had mijn buurvrouw een recept, anders had ie waarschijnlijk als een soort gekookte andijvie (wat we allemaal niet lusten) op tafel gestaan.

September was de maand van de aardbeien (super goedkoop) en deze maand zijn het de mango's. Vlees en vis zijn hier natuurlijk niet weg te denken. Noem het op, het is te krijgen (en niet te betalen)! 

Ze gebruiken hier veel afsluitbare containers om eten in te bewaren en het werkt echt. Ik gooi bijna niets weg (goed he Mieke) en alles blijft langer houdbaar. Ook neemt Patrick vaak iets dat over is mee naar het werk als lunch (dat is dan ook weer gemakzucht, ze hebben op het werk geen kantine met kroketten en soep!).

De conclusie is dat we niets missen; de reis naar de frikandellen hebben we nog niet gemaakt en gelukkig wordt de paprika chips af en toe opgestuurd vanuit NL.